Waarom speel je volleybal?

Een van de redenen waarom ik startte met deze blogspot is omdat het een manier is om een dialoog op gang te trekken zonder face-to-face te discussiëren. Afgelopen weekend werd frustratie me te groot en schrijf ik deze bij .

Waarom speel je volleybal?
Denk eens goed na over de vraag. Speel je volleybal omdat je er goed in bent? Of misschien omdat je er talent voor hebt? Is het omdat je de competitie ervan bijzonder leuk vind? Of is het sporten in clubverband misschien wel interessant?
Allemaal bijzonder overwegende denkpistes, maar de hoofdreden waarom ik hoop dat 90 % van de mensen in Hemix volleybal speelt, is omdat het in groep kan gebeuren en omdat je vindt dat een PLOEGsport wel degelijk bij je past.

Het grootste nadeel van het volleybal is dat het spelletje wordt gespeeld met amper 6 of 7 spelers en dat men voor het goed functioneren van een team (volley is een technische sport, maar tegelijk ook de meest tactische die ik ken), minimaal 10 spelers nodig heeft. Een training met amper 6 of 7 spelers is niet leuk en een wedstrijd waarbij er een speler onderuit gaat en niet vervangen kan worden is noch voor de spelers op het veld aangenaam, noch voor de slecht presterende speler.

Ik heb jaren ALLES gegeven voor het volley, de laatste 10 jaar ook naast het veld, het zorgde voor de nodige frustratie thuis en voor mezelf, maar de voldoening van een goed functionerend team en later ook club is een zegen. Na een kwakkel seizoen (voor mezelf) vorig jaar, besloot ik dan ook een stapje terug te zetten om toch met dezelfde gedrevenheid de tweede ploeg te vervoegen om daar, nog meer dan tevoren onder vrienden om een leuke manier toch goed volley te spelen.
Omdat ik de afgelopen jaren tot in het uiterste geprobeerd heb om alle wedstrijden en trainingen mee te maken (ik durf gerust zeggen dat ik de afgelopen 10 jaar geen 3 wedstrijden gemist heb (kwetsures en ziektes uitgezonderd), en amper een handvol trainingen miste.

Niet omwille daarvan, maar ik kan zulks toch niet uitvagen, heb ik de afgelopen periode ook nooit genoegen moeten nemen met een plaats op de bank. Niet dat het mij ook maar een moer kan schelen, integendeel. Mijn plaats mag de eerste zijn die afgenomen wordt, het enige dat ik in de plaats wil is dat er iemand komt die net dezelfde of zelfs betere kaarten kan voorleggen op het vlak van ambitie, motivatie en aanwezigheid op training en wedstrijden. Het spelpeil is in die zin zelfs niet belangrijk, zolang de posities maar gerespecteerd blijven en de 5 (6) andere spelers op eenzelfde manier verder kunnen blijven "strijden".

Respect voor een team, de sport en de club staan centraal in het volleybal bij Hemix en dat wens ik (eender waar ik ook ga spelen) zo te houden. Het frustrerende is dat vooral egoïsme en zelfbejag in een sport als volleybal (het opeisen van speeltijd, posities, etc. ondanks alles) is wat de sport kapot maakt en daartegen ga ik ook strijden.

Het wordt tijd dat iedereen gaat inzien dat volleybal een PLOEGsport is en dat individualisme en egoïsme niet thuishoren... en zeker niet in Hemix.

Ik hoop dat ik hiermee tegen een paar zielen/schenen heb geschopt en verwacht dan ook reacties.